Blogia

Calvaris in Deutschland

Ponte da constitución

Ponte da constitución

Este luns marchamos Laura e mais eu de ponte da constitución a Marín. En dúas horas e media chegamos a aló, iso si, despois de parar no supermercado Día de Ordes onde ademais de mercar unha chea de lambetadas descubrimos que teñen o chocolate Ritter Sport, que descubrín ao estar en Stuttgart e que pensei que non había aquí.

Ao chegarmos, ceamos con meu pai a súa típica tortilla de patacas, que estaba boa, pero que puido ser mellor por estar fría.

E despois marchamos para a casa do meu tío para ver unha película que rematamos ao día seguinte e durmir para erguernos ao día seguinte e ir a Portugal. Chamei aos ígalos para ver se me dicían onde carallo estaba o restaurante no que xa estiveran eles e que estaba moi ben, pero xa contactei tarde con eles, así que finalmente xantamos nun que atopamos na estrada, no que comin un bo Bacalhau. Aí foi o primeiro sitio no que me tomaron por portugués con só falar galego cun pouco de sotaque portugués. O segundo sitio foi unha das tendas das Fortaleza (que se ve na foto, á beira do Miño), onde merquei unha chaqueta. Por alí preto tamén puiden mercar uns calcetíns. Afortunadamente os portugueses non festexan o día da constitución española :-) .

Ao día seguinte fomos a Pontevedra, por onde paseamos un pouco e xa onte xoves volvemos para A Coruña.

20 Megas

Hoxe era teoricamente cando os de Timofónica tiñan que desenchugar o meu cable da central para pasar a ter servizo con Jazztel. O carallo é que era hoxe cando pensaba ter a conexión dos 20Mb, pero non puido ser. Espero ter máis novas mañá sobre o que aconteceu, aínda que o que me dixeron os de Jazztel foi iso, que os cabróns da outra empresa con quixeron soltar o cable. Por esa razón está a pór Jazztel tantas demandas a esa empresa...

Un eurodiputado maltés pide al Consejo de Europa que condene el régimen franquista

Podemos ler esta nova na Cadena Ser:

El político ha sido el autor del informe más contundente sobre la violación de los Derechos Humanos durante la dictadura.

Ha tenido que ser un diputado maltés, miembro de la Asamblea Parlamentaria del Consejo de Europa, quien haya realizado un informe más que contundente sobre las violaciones de los Derechos Humanos cometidas bajo la dictadura de Franco.

Para ler máis, premer aquí.

Que pasa neng!

A verdade é que ante o medo de que o Neng de Castefa non voltase ao programa de Ándres, estiven a piques de pasarme definitivamente ao programa de Eva Hache, que me parece que ten un humor un pouco mellor có de Buenafuente, pero este último voltou contar hoxe co Neng de Castefa nunha actuación inconmensurábel, coa que non parei de rir.


Estivo en Exipto, fixo coñas coas pirámides e coas esfinxes, fumando pipa coma a miña e máis cousas. Á volta contoulle cunha graza impresionante todas as experiencias a Ándres, coas que tamén me partin o cu.

Bowling

Bowling

Pois esta fin de semana, fomos Marcos, Vero, Yago, Alex, María José e uns amigos deles xogar aos bolos. Lamentabelmente Laura quedouse na casa porque se comezou a sentir mal por mor da gripe e tanto é así que aínda hoxe non puido ir ao traballo polo trancazo que tiña.

Collín a bóla rosa co número 14 que era a ideal para min (xa o coñecía dende Alemaña) e na primeira tirada xa fixen un pleno. Non todo foi perfecto, pero alomenos gañei todas as partidas que xoguei, e iso que foi en parellas, sempre distintas (Yago, María José e finalmente Vero, cos que fixen 135, 92 e 110 respectivamente).


Agardo voltar pronto e que veña Laura, porque aínda que se negue a xogar por medo ao ridículo, porque se pasa xenial.

Breogán e Catalina

Breogán e Catalina

Pois aquí vai esta foto de Breogán e Catalina, que cada día está máis grande, así que dentro de pouco xa poderá ser F.U.C.Q e ter pequenos Breogáns e Catalinas...

Sobre Educación

Este foi un mail que recibín e que me parece moi interesante:

Somos un grupo de docentes de todos los niveles educativos que estamos muy preocupados por el bajo nivel cultural en nuestra sociedad, los altos índices de fracaso escolar y la proliferación de telebasura.

Para salir de esta situación queremos traspasar los muros de las escuelas, los institutos y las universidades, llevando la cultura y la educación a ámbitos en los que hasta la fecha hemos estado ausentes, en los que nuestra dejadez ha privado a muchos ciudadanos del derecho universal a la cultura.

Como primer paso, queremos llegar a un acuerdo con las autoridades eclesiásticas para que nos cedan un diez por ciento del tiempo de las misas con el fin de que profesores especialistas en las distintas disciplinas puedan llegar más fácilmente a los creyentes mediante breves intervenciones didácticas.

Estamos estudiando cuál sería el momento idóneo para insertar en las misas contenidos científicos y culturales, tal vez inmediatamente después de la consagración o justo antes del padre nuestro.

Está claro que algunos feligreses podrían, con razón, objetar que ellos no tienen porqué aumentar sus conocimientos ni su cultura, ya que acuden a misa con el sólo fin de orar y escuchar la palabra de Dios.

Para solucionar este problema, y aunque pudiera parecer inconstitucional, a la entrada a la Iglesia les haríamos rellenar un
formulario para que manifestaran su preferencia por la religión o la cultura.

Una vez identificadas estas personas, podrían abandonar en el momento adecuado la nave principal de la Iglesia y reunirse en las capillas laterales, la cripta o el salón parroquial. Con el fin de evitar agravios, estas personas podrían recibir durante ese rato charlas de carácter no cultural ni educativo pero muy relacionadas con los contenidos que se estén impartiendo en ese momento al resto de los fieles desde el altar. Por ejemplo, los feligreses que no quieran repasar la tabla periódica,
estudiarán los efectos perniciosos de los colorantes alimentarios, los que no quieran hacer ejercicios de educación física podrán ver un documental sobre la obesidad, y los que no quieran repasar los verbos irregulares ingleses podrían estudiar estadísticas sobre la importancia de hablar idiomas en el mundo moderno.

Los obispos nos han adelantado que no habría problema en computar el tiempo de cualquiera de estas actividades como tiempo equiparable al dedicado a escuchar la palabra de Dios, a la oración, a la contemplación, la penitencia o a la caridad y en ningún caso podrá discriminarse el acceso a la salvación eterna a los fieles en razón a sus preferencias religiosas o educativas.

Tampoco han puesto la más mínima objeción a la aparente contradicción derivada de que el contenido de las misas esté basado en la fe y las creencias, en contraste con la naturaleza científica y académica de los contenidos que habitualmente impartimos en las aulas.

En un primer momento, las clases se impartirían sólo durante las misas obligatorias de los domingos y fiestas de guardar, para más adelante extenderse a otros actos religiosos de asistencia no obligatoria como bautizos, bodas, comuniones, funerales, ejercicios espirituales, ordenaciones sacerdotales e incluso ceremonias de canonización o beatificación.

Pero, ¿de dónde saldría el dinero para pagar al profesorado que trabaje los domingos?. Sin duda alguna de los donativos que los fieles depositan en los cepillos, del porcentaje de impuestos destinados al sostenimiento de la Iglesia Católica o, en general, de los presupuestos de la Iglesia.

Para garantizar la calidad de las enseñanzas impartidas, nuestra asociación gestionaría directamente el dinero aportado por la Iglesia y con él contrataría a profesores de sólida formación pedagógica y científica que se encargarían de impartir las clases durante las misas.

Naturalmente, dado el carácter eminentemente laico de las clases, no dudaríamos en despedir fulminantemente a aquellos profesores que no mantuvieran una coherencia laica entre su vida profesional y personal haciendo cosas como casarse por la iglesia, acudir a misa semanalmente participar en cualquier tipo de actos religiosos.

Finalmente, llevaremos nuestras negociaciones hasta el mismo Vaticano, con cuyas autoridades firmaríamos un Concordato que garantizara la continuidad de nuestra noble tarea docente en las iglesias durante los años venideros.

¿Te parece un disparate? ¿Te parece difícil de conseguir? No es tan disparatado ni tan difícil. Ahí tenemos el ejemplo de los acuerdos entre la Iglesia y el Ministerio de Educación en torno a la asignatura de religión y su alternativa. Al final han conseguido lo que nadie hubiera creído posible.

F.U.C.Q.

Pois supoño que xa sabedes que a palabra "fuck" do inglés vén do "Fornication Under Consention of de King" e non, non me trabuquei, porque realmente quero dicir "Fornication Under Consention of de Queen", que neste caso é Catalina, a hamster de Laura e miña e que Breogán, que é o hamster macho, non para de tentar montar. Creo que aínda non o conseguiu, porque aínda o sigue a tentar e supoño que en caso de estar preñada non o faría por cousas desas de hormonas e feromonas, aínda que non estou para nada seguro. O que si xa fixen, foi mercar unhas salchichas para evitar o canibalismo da nai sobre os fillos, que se dá cando a nai se quere fortalecer para a seguinte camada, porque considera que esta non é o suficientemente boa. Seguirei a informar.

Unha das cousas simpáticas sobre os intentos de "montaxe" foi o intre en que a colleu por detrás, a levantou e caeron cara á dereita, pero sen se soltar. Unhas manobras incríbeis! Comeza a festa!

75 céntimos

Iso foi o que me devolveu RENFE hoxe por chegar 20 minutos tarde o tren que me trouxo á estación de Pontevedra. Podería ser un pouco máis se tivese collido o billete dente A Coruña até Pontevedra, pero para aforrar cólloo até Santiago e dente Santiago até Pontevedra, que me sae así como 80 céntimos máis barato, pero o problema é que o tren chegou hoxe a tempo a Santiago, pero non a Pontevedra, co cal só podo cobrar a indemnización de Santiago a Pontevedra. De todos os xeitos, aínda non gañando hoxe, gaño todos os días que viaxo, co cal non me arrepinto.

Outra cousa que fixen hoxe foi pór unha reclamación tamén a RENFE pola modificación da interface da súa páxina web de venda de billetes. Resulta que para pagar con Carné Xove hai que pór o número, que neste caso é igual ao DNI (xa me gustaría), pero cuxo campo está desactivado e que se debería activar ao seleccionar no despregábel a opción do citado desconto, que por suposto, non ocorre nada máis que no Exploter de Hasefroch, así que, reclamación ao canto.

Antes pasaba algo semellante, que era, que este campo estaba activo até que seleccionaba a opción do desconto, co que desaparecía, é dicir, xusto ao revés do que debería. O que facía até que o trocaron facéndoo imposíbel, era escribir primeiro o código, e despois seleccionar o desconto, e aínda desaparecendo, ese código era enviado, co cal non pasaba nada, aínda que non deixa de ser un truco un tanto noxento.

O Peixe Fresco

Supoño que todos saberedes que o peixe máis fresco que pescan os barcos galegos, sae xa sen pasar pola poxa en avión destino aos sitios máis exóticos e caros de Madrid. Pero algo que lle comentaran aínda na época de Franco a meu pai era o seguinte: "Eses cabróns levan para Madrid o mellor peixe de todos, pero haberá algo que nunca poderán facer e que nós si, e é comelo vivo!"

A verdade é que xamais comería peixe vivo, pero non se consola o que non quere...

A sesión de cinema máis cara da historia

A pesar de que hoxe xoves era o aniversario de Filmax e as entradas estaban ao prezo de 1€ foi o día no que máis paguei ao ir ao cinema. O prantexado xa comezou a se encarecer ao mercarmos as entradas por internet, que pasaron de 1€ a 1,65€ pola comisión do feito de mercalas por internet.

Chegamos alí e tomamos unhas pataquiñas fritidas antes de entrarmos e unhas gominolas. Despois de saírmos do cine, pola peculiar saída deste demos unha volta por fóra, e estiven a piques de ir ver como estaba a moto, pero como a vin dende fóra, xa non me acheguei.

Tentamos tomar uns menús infantís de Burri Kin, porque daban de agasallo uns bonequiños coa cabeza grande de personaxes de Star Wars, pero non quedaba ningún interesante, así que nos decidimos finalmente polo Lahmacun Spezial, que é como o coñecía en Alemaña, e que aquí lle chaman Pizza Kebap. Despois de esperarmos así como media hora, puidemos cear.

Ao saírmos decateime de que non tiña a chave e para máis INRI, non estaba o meu caso, pero si a moto. Ao pouco veu un garda de seguridade que me preguntou se era o dono da moto e ao respostarlle que si, deume a chave, que ao parecer lle entregaran. Completamente subrealista. A chave ficara na pechadura do asento e alguén me roubara o casco. A verdade, non sei se tentaron roubar a moto, que por sorte estaba alí con todos os papeis, pero no caso de o tentaren, poida que non o conseguisen polo antiroubo que ten no acelerador.

Putada, que teño que pagar entre 30 e 40€ 50€ por un casco novo. Sorte, que a moto estaba alí e que non nos multaron por ir na moto sen un dos cascos, que tivo que sufrir Laura porque eu non podía conducir así ao me choraren os ollos por mor do vento.

Arroutada XII

Dende o xoves pasado até este domingo estivemos Laura e máis eu na Arroutada XII, que é a party de ordenadores que se celebra en A Coruña.

Este ano foi un pouco máis relaxada ca anos anteriores porque as cousas estaban un pouco máis preparadas, porque non había tanta xente e a que había estaba de bo rollo. Tamén Laura e máis eu nolo tomamos máis relaxado e non estivemos aí a dalo todo durante días e noitas enteiras, senón que fomos cando tiñabamos momentos libres nos que poder disfrutar do ambiente e das descargas...

Eu estiven nunha das charlas, que foi de Jorge Cortell na que falou dos temas que adoita falar, sobre todo da "suidade" e na que comentou moitas cousas curiosas entre as cales algo que xa sabía, pero que me veu confirmar, que era a legalidade de compartir e baixar cancións e películas en internet sempre que non se teña ánimo de lucro, a pesar de todo o que se esforzan a SGAE e o goberno en facernos crer o contrario. Pois iso, que nos fixemos cunha boa cantidade de material para ver na casa.

Jazztel

Por fin! Hoxe puiden contratar por fin o ADSL de Jazztel, co que terei por fin unha conexión digna na casa! 20 megabits de baixada (aínda non consultei a subida) e chamadas gratis a España. Contratei o router sen fíos (Comtrend CT536+) e quizais me xunga a esa iniciativa de Fon, coa que poderei compartir a miña conexión a utilizar a dos demais cando me atope pola cidade, aínda que iso é algo que aínda teño que estudar.

Catalina 2

Catalina 2

Pois iso, que prometera a foto de Catalina e aí a temos. Aínda ten que crecer, pero xa semella que todo vai mellor entre Breogán e ela, é dicir, que xa non se berran o un ao outro. Outra cousa é que xa leva mellor a patiña que cando chegou estaba un pouco hinchada.

É caralludo ver o ben que se levan :-)

Catalina e Breogán

Onte pola tarde fomos Richie, Ana, Laura e máis eu a mercarlle a moza a Breogán, para que non se aburran e poidan "xogar" ;-) . Pois alí pediu Ana a hamster soviética, ou digo rusa, que nos deron nunha caixiña moi xeitosa e que chegou a tremer do medo. Limpamos a gaiola segundo o consello de Ana, para que o anterior habitante non tome o terreo como seu e trate de botar fóra á foránea.

A pobriña de Catalina, que así se chamará a citada compañeira de Breogán estaba fatal do medo, así que rematamos canto antes e metémola na gaiola para que a recoñecese. Ao cando dun pouco metemos a Breo e a pesar de que o primeiro tropezo foi satisfactorio, non tardaron nin un minuto en berrar un co outro, porque o pobre Breo xa tiña unhas ganas de desfogar que non cabía dentro del, pero ela, que aínda é pequena, non se deixa e deféndese. Breogán, que nunca saltara da parte de arriba da casa, puido comprobar como a Catalina non lle importa o máis mínimo esa altura e cando se sinte acosada, non dubida un intre en se tirar.Despois de marchamos algúns para casa e outros para a party, comprobei ao voltar a casa como Cata é bastante máis sociábel ca Breogán e que non ten reparos en se subir ás miñas mans, ao contrario de Breo, ao que hai que convencer máis. Tamén comprobamos o grande e bo mozo que está Breogán e que ten xa un pelo precioso.

Por estar tan nerviosa aínda non lle fixen fotos, pero pouco ha faltar para iso, así que estade atentos!

A 2º de alemán

Manda carallo. Despois de que os profesores me fixesen o favor de me deixar asistir ás clases de 3º de alemán durante case 3 semanas en lugar das de 2º, que eras nas que estaba matriculado, decidín pedirlles que me deixasen pasar a 4º, porque humildemente consideraba que non era o meu nivel por diversas razóns como ter compañeiros en Alemaña que fixeron cursos inferiores ao meu e que aprobaron o exame do ciclo elemental con nota, redactar a memoria do meu proxecto en alemán, facer a presentación del en alemán, usw. Pareceulle moi arrogante esta petición, así que me comentou que non podía ser e que xa que me aburría en 3º, que me fose a aburrir a 2º, e que non me deixaba asistir máis á súa clase.

Autenticamente xenial. Agora o que farei será buscarme un tandem para poder presentarme ao exame de nivel e "rezarei" para que non me toque ela no tribunal, porque coa manía que me colleu, xa non sei o que me pasará.

Deportivo - Real Madrid

Deportivo - Real Madrid

Onte, como saberedes fun a Riazor para ver o partido adiantado da Liga do Deportivo contra o Real Madrid. Sei que estas cousas sempre son subxectivas, pero o árbitro pareceu pésimo, creo que axudou dun xeito completamente descarado ao Madrid, en cousas como as tarxetas e un penalty a Valerón que polo menos alí me pareceu case preclaro.

A foto que se pode ver no artigo é a da pancarta que exhibiron na bancada de Maratón e que me pareceu bastante graciosa.

O importante foi que o Deportivo gañou 3 a 1 que o coloca 10º na táboa. A mágoa foi que o VfB Stuttgart perdeu no Pokal 3 a 2 co FC Hansa Rostock.

Voluntarios?

Voluntarios?

Sacado de A Regueifa. Grandísimo.

Kymco Activ 125

Kymco Activ 125

O luns pasado fun recoller a miña moto a Z-Center que como sabedes é unha Kymco Activ 125. Laura e Miguel viñeron comigo, a unha por probar o casco e o outro para participar no acontecemento histórico. Carallo como soaba o aparello ao prendelo, nada que ver co son de abella que teñen os scooters. Case me espeto ao saír do concesionario fola forza que a filla de puta ten coa primeira marcha, pero hai que afacerse a ela. A verdade é que xa lle vou collendo o truco ao tema das marchas, que ao principio me estaba a custar, pero que arestora xa me vai mellor.

Xa levo dous días a ir á EOI nela e a comprobar as vantaxes de atopar sempre sitios cómodos para aparcar, pero a verdadeira proba foi ir onte ao centro e aparcar no mesmiño Obelisco. Hoxe tamén o poderei comprobar ao ir ao fútbol, precisamente Depor-R. Madrid.

O carallo foi ao probala con Miguel, que se decatou de que non lle funcionaba ben o indicador do nivel de gasolina, polo que fun dereito ao concesionario para que o parvo do mecánico me pedise a peza e agardar até mañá a que estea aquí e colocarlla. Polo resto, non teño ningunha queixa, que vai como un tiro!

Breogán

Breogán

Pois aí podedes ver a Breogán o meu novo Hamster ruso, unha mágoa que non soviético, pero é o que hai. Todo por cortesía de Hannuska, quen mo regalou e me acompañou a mercar unha gaiola para que viva. A verdade é que aínda non ten confianza comigo e iso que tento subornalo con queixo, mazá e outros manxares, pero nada. E iso que Laura se queixa de que a ela lle tiña medo, poir subiuselle á man antes cá miña... Teño que limparlle todo unha vez por semana, así que a primeira semana o pobre tivo que se quedar nun bote moi grande de cristal porque aínda non tiña nada para metelo, pero este luns, que lle tocaba outra vez xa mequei unha bóla destas para metelo dentro e que ante un pouco pola casa. Aínda non lle ten collido o tranquillo, pero pouco a pouco vaise afacendo a meterlle caña e a frear, mais aínda se mete unhas boas hostias contra as patas das mesas e demais. Tamén lle mola bastante andar na típica roda que hai na gaiola e mola como se volve tolo cando lle limpas a gaiola, porque xa non lle cheira a el.

Agora estou esperando a que Laura se decida a mercarlle a femia para podérense divertir e procear.

Que feitiño é!