Camiño a casa

Son as 7:30 da mañá do xoves 6 de outubro. Acabo de me duchar e xa teño todo empaquetado e preparado para saír. O único que fica é irmos cara o aeroporto, chorar un pouco para que me deixen pasar os 4 quilos de sobrepeso que levo e despedirme de toda a boa xente que coñecín aquí para voltar á patria.

Os sentimentos que teño agora son un pouco raros. Por suposto que estou a devecer por voltar a casa, pero teño a sensación de que me vou sentir estranxeiro no meu propio país despois de pasar tanto tempo fóra. Xa veremos en que remata todo isto...

O que tamén vou botar de menos é toda esa xente marabillosa que deixo aquí...

Meu pai non sabe que vou, así que a ver que me di.

Até agora!