Por fin
Hoxe erguinme teóricamente para ir facerlle a Laura unhas xestións aquí para o mes que vai pasar aquí, pero ao final non fixo falla. Ademais, descubriume unha nova forma de mandar cartos dende Galiza até aquí. Resulta que en Caixa Galicia, se tes unha conta no extranxeiro e tes o IBAN e o SWIFT Code, nada máis que che cobran un par de euros pola transferencia, fronte aos 9 que lle cobran ao meu pai cada ver que me envía os cartos.
Despois tiven que ir a firmar o alongamento do contrato de vivenda que teño aquí, pero aínda non estaba para firmar. Até agosto nada. De todos os xeitos mandei a solicitude de Laura. :-)
Despois pola tarde un pouco de traballo até chegar a hora da clase de alemán, que non estivo mal, porque fixemos declinación do adxectivo, que é algo que xa sabiamos, pero que exercitamos. De todos os xeitos, apenas teño problemas para facelo cando escribo. O falar é outro conto, porque así en quente e rápido é moito máis complicado.
E Despois xa a cear con todos e a ir para casa a ver como trocaba o goberno do noso país. Decatádevos que para os da nosa xeración será importantísimo, porque a maioría de nós será nestes próximos catro anos, cando comezaremos a buscar a nosa propia vivenda, buscar o nosos traballos, etc. É ao final non teremos a eses fillos de puta fodéndoo todo. Só podo dicir, que hoxe é o día máis feliz da miña vida, despois do 15 de maio de 2000. Saúdos revolucionarios a todos!
Despois tiven que ir a firmar o alongamento do contrato de vivenda que teño aquí, pero aínda non estaba para firmar. Até agosto nada. De todos os xeitos mandei a solicitude de Laura. :-)
Despois pola tarde un pouco de traballo até chegar a hora da clase de alemán, que non estivo mal, porque fixemos declinación do adxectivo, que é algo que xa sabiamos, pero que exercitamos. De todos os xeitos, apenas teño problemas para facelo cando escribo. O falar é outro conto, porque así en quente e rápido é moito máis complicado.
E Despois xa a cear con todos e a ir para casa a ver como trocaba o goberno do noso país. Decatádevos que para os da nosa xeración será importantísimo, porque a maioría de nós será nestes próximos catro anos, cando comezaremos a buscar a nosa propia vivenda, buscar o nosos traballos, etc. É ao final non teremos a eses fillos de puta fodéndoo todo. Só podo dicir, que hoxe é o día máis feliz da miña vida, despois do 15 de maio de 2000. Saúdos revolucionarios a todos!
0 comentarios