Blogia
Calvaris in Deutschland

Hoxe luns outra vez clase de alemán

Por fin souben onte o que era un "anschreiben" que se o buscades en diccionarios.com non podederes saber a que se refire realmente. Así que ao erguerme me puxen a facer a solicitude de proxecto en IBM. Pero antes fun a almorzar coa sorpresa de que o prato que deixara o día anterior, non estaba. Xa é a segunda vez que me pasa, así que escribín unha nota que puña algo coma: "Antes tiña tres pratos. Agora non teño ningún. Non teño problema porque usen as miñas cousas, pero quéroas de volta! Quen ten os meus pratos! Por favor, que mos devolva. Fdo: Xabier, habitación 1". Aínda non tiven resposta. Alemañana non é tan boa como eu pensaba, aínda que o máis probábel sexa que os que rouban, precisamente non sexan alemáns...
Despois púxenme ao tema da solicitude. Pois un "anscheiben" é unha "carta de motivación". Se xa é difícil facela en galego, en alemán non vos digo nada. Menos mal que o polaco me dixo o que quería dicir, porque eu xa lle puxera unha nota o venres ao meu veciño alemán para pedirlle que me botase unha man, pero marchou o venres pola mañá cedo e xa non voltou até hoxe ás 8 da noite. Pois púxenlle de todo, que se era unha grande empresa, que me podería valer para ter un currículum mellor, etc. Despois tiven que facer tamén un currículum tabulado e aparte, coma documentación opcional, pedían tamén as notas da universidade. Coma eu tiña por aquí unha certificación académica, apañeime para escaneala e púxenlla tamén. A escanear todo íame axudar o outro polaco, pero ao final atopei a Dani o de Coruña, que tiña só hoxe un escáner por un traballo que tiña que facer e tentámolo, pero case non se podía ler, así que como a súa cámara tiña un modo para texto, fixémolo con ela. Quedaron mellor que co escáner.
Despois marchei a clase de alemán, que comezaban hoxe outra vez, a onde por suposto, cheguei tarde por mor da solicitude, que non a quería retrasar máis. Outra vez clase con Frau Andreadou, que é moi simpática, pero esta vez só son tres horas á semana e ademais, temos tres chineses en clase, deses que cando cociñan fede que se mata. Pero polo menos, son simpáticos :-)
Agora estiven falando un pouco con Laura e quizais vexa agora algo de Naruto, que xa teño ganas :-) Por certo, houbo aquí un fulano que baixou todo o Naruto que tiña. No comentario ponía "nada", así que imaxino que será español, pero vai levar a sorpresa do 114, que o teño en galego do Brasil...

0 comentarios