Ian e Katerina

A da foto é Katerina, que foi da que me despedín onte, pero que marchou hoxe, mentres estabamos a durmir.
Hoxe erguémonos para facermos un pouco os preguiceiros. Despois xantamos unhas pizzas e a agardar a que Ian marchase tamén. Por ser este un pouco máis carismático, estaba todo o mundo a chorar. El e mais eu tamén estivemos a punto, porque ao falar español era unha persoa coa que tratei moito. Tamén o vou botar de menos.
Despois traballamos outro pouco, onde fun quen pór a compilar o código de Dominique coa versión 2.28 do ns. Menos mal, porque xa me estaba a cagar de medo de non poder pólo a funcionar. Esta versión estaba xenial, non sei que carallo lle pasaba á de Dominique. Sabe Deus que carallo le faría... Creo que lle falta unha boa compoñente friki linuxeira, é dicir, que será moi bo no seu, pero que no resto dos temas anda un pouco peixe, coma por exemplo, por usar printf en C++, habendo cout.
Despois Laura e mais eu fomos até o centro a tomar un Kebap, ela outra vez vexetal e un xelado, eu de Nutella (que timo) e ela de Ferrero Rocher, lástima non ter collido o mesmo ca ela.
E agora xa nos imos deitar, que vai sendo hora...